Mijn stoere mannen

Het is een grote zegening om hier in ‘De Ark’ te mogen wonen. Niet alleen omdat ik een riant onderkomen heb. Maar ook omdat je hier veel andere Nederlanders ontmoet. Zelf woon ik op de derde verdieping van de Ark. De begane grond wordt gebruikt als onderkomen voor gasten. Het blijft elke keer weer leuk en interessant om met deze gasten in gesprek te gaan. Hoe zijn ze hier in Oekraïne gekomen (en dan bedoel ik niet met de auto of met het vliegtuig)? Met welke doelgroep zijn ze bezig en hoe pakken ze dit aan??

Deze weken zijn er drie gasten die ik niet alleen maar even over hun project spreek. Nee, ik mag met hen samen werken in het ziekenhuis. Deze meiden zijn hier voor drie weken om ons te helpen met ons werk. Erg leuk en gezellig. Ik merk dat ik het leuk vind om hen wegwijs te maken op onze werkplek. Want het gaat natuurlijk net even wat verder dan alleen een rondleiding. Ze draaien helemaal mee in ons team. En dat gaat ontzettend goed.

Er is in elk geval één ding dat deze meiden al bereikt hebben. Ik ben weer heel anders tegen een hoop dingen aan gaan kijken. Zo reden we bijvoorbeeld afgelopen zaterdag in de omgeving rond. De meiden waren helemaal ondersteboven van de omgeving. Wát een bergen, wát een rotsen. Oei, hoe bijzonder vind ik dat eigenlijk nog?? Het went wel heel snel hoor!!
Maar dit effect is ook aanwezig in het ziekenhuis. De meiden zijn ontzettend enthousiast, zijn heel ondernemend bezig met de kinderen en willen van alles wel doen. Ze zijn al helemaal onderdeel van het team. Ook dit zet me aan het denken: hoe ben ik eigenlijk aan het werk hier?? Oefen ik ook zoveel met de kinderen om bijvoorbeeld te gaan zitten? Ben ik ook altijd zo vrolijk naar Julia of Liliana?? Een goed leermoment. Ik ben weer aan het bekijken waar ik nu sta. Wat ik doe. Ik ben er een stuk bewuster mee bezig. Bedankt, meiden!!

Iets minder fijn was het momentje met één van mijn stoere mannen. Na het vertrek van Veralie was ik een paar dagen vrij. Dat kwam zo uit. En dat was goed, merk ik nu. Dus gisteren weer lekker aan het werk. Maar als ik mijn stoere Ivanko zie… Dan krijg ik het toch echt meteen wel heel moeilijk. Ik was erop voorbereid, mij was al verteld dat het niet zo goed met hem ging. Maar dat huidje van hem, het is echt een verschrikking. Zo ontzettend rood en droog. Sommige plekken dik en opgezet. En veel bultjes, ook op zijn hoofd. En hij bleef maar huilen. En dat was echt niet alleen omdat hij aandacht wilde. Hij voelde zich echt niet lekker. Ik heb Ivanko opgetild en heb het niet droog gehouden: ik heb echt even met hem mee staan huilen. Wat een prutsituatie. Wat doet zo’n ventje dan ook in het ziekenhuis?? Ik denk er ook over na… hoe zou het zijn als hij gewoon thuis was geweest?? Zou hij er dan ook zo aan toe zijn geweest?? En hoe zou het dan met zijn ontwikkeling zijn??

Poeh, even diep zuchten en de tranen drogen. De zijne en de mijne. En dan weer lekker verder gaan. Het werd een Ivanko-dagje. Julia en Liliana begrepen dat, denk ik. Ze namen genoegen met een beetje minder aandacht. Of ‘gedeelde aandacht’. Gezellig samen op schoot. Dat is natuurlijk ook erg gezellig.

Dat dus over m’n ene stoere vent. En die andere?? ‘Big John’ blijft gewoon lekker zijn gang gaan. Het huilen wordt elke week minder, hij zat vandaag ontzettend relaxt op de arm en keek me gezellig aan. Ik hoop dat ik binnenkort zijn eerste lachje mag verwelkomen. Dat zou gaaf zijn :)

Dank God…
… voor de nieuwe kijk op veel dingen die ik heb gekregen door de meiden die nu met ons meewerken.
… voor de kracht die ik elke keer weer krijg om verder te gaan met dit werk.

Vraag God…
… om openheid bij de dokters en zusters: dat zij zich inzetten om de kinderen beter te maken.
… om de kinderen, zoals Ivanko, ook echt beter te maken.



Volgende week woensdag vertrek ik voor een week naar Munkacs. Daar zal ik meedraaien tijdens een kinderkamp voor Roma-zigeunerkinderen. Je kunt dit team volgen en meer informatie vinden op deze website: www.munkacs.nl
De dagen daarna zal ik doorbrengen in Boedapest, samen met mijn broer en zus.
Er staan dus leuke weken voor de boeg. Maar ook volle weken. Daarom weet ik nog niet wanneer de volgende update zijn komen.....