Back in town

Vorige week woensdag heb ik een enorm geslaagd kinderkamp af mogen sluiten. De Nederlanders hebben een hoop werk verzet, in goede samenwerking met de leiding van de kerk. De prachtige kinderen hebben een paar fantastische dagen achter de rug. Het verslag kun je natuurlijk lezen op www.munkacs.nl

Vorige week woensdag heb ik het team terug naar Boedapest gebracht. Daar kwam ik twee bekenden tegen. Omdat ze nu toch in de buurt waren, ben ik samen met mijn broer en zus een paar dagen in Boedapest gebleven. En ik zeg dit niet snel, maar ik kan er deze keer niet om heen. Boedapest is echt een fantastisch mooie stad! Mocht je dus een beetje geld en wat tijd over hebben, dan is dit echt een aanrader.
Natuurlijk was het ook leuk om een paar dagen met Erika en Arjan op te trekken. Zaterdag ben ik weer terug gegaan naar Beregowo. Zondagochtend vertrokken de andere twee weer richting Nederland. In mijn auto. Want dit moet ‘even’ voor de APK ook die kant op.

Gelukkig heb ik hier allemaal fijne mensen voor gevonden. Om die rit naar Nederland te regelen. Bedankt Arjan & Erika. Maar de auto moet natuurlijk ook weer terug. Gelukkig hebben ik fantastische ouders. Eind volgende week komen zij mijn kant op. Met mijn, goedgekeurde, auto. Weer iets om naar uit te zien! Naar die auto. Maar natuurlijk ook naar paps en mams :)

Dinsdag kon ik meteen weer op reis, deze keer weer naar Uzhgorod. De plaats waar het visum geregeld moet worden. Inmiddels kan ik de rit wel dromen. Maar: het is gelukt. Dinsdag hebben we allemaal ons visum gekregen. Een heerlijk gevoel! In principe kan ik nu tot 19 juli 2013 blijven.

En wie weet heb ik dat wel nodig. Begin november zal ik stoppen met het werk in het ziekenhuis. Daarna zal ik zeker een paar weken terug naar Nederland gaan. Maar wat ga ik daarna doen?? Daar moet ik de komende tijd over nadenken. Ik kan natuurlijk in Nederland blijven en op zoek gaan naar een baan. Maar ik kan ook terug gaan naar Oekraïne en me bezig houden met een ander project hier (in de buurt van) Beregowo. Ook kan ik naar een heel andere plek op deze wereld gaan.

Opties genoeg dus. Maar wat wil ik graag doen? Hoe kan ik zo bezig zijn, dat ik God centraal kan stellen in mijn bezigheden? Wat vind ik leuk? Wat is goed voor mij? En wat is financieel haalbaar?
Deze en vele andere vragen zullen me de komende periode wel bezig houden.

Omdat ik anderhalf week niet had gewerkt, was ik erg nieuwsgierig hoe het was met de kinderen. Maandag was ik eigenlijk vrij, maar ik kon het niet laten om even om het hoekje te kijken in het ziekenhuis. Daar kreeg ik toch wel vervelend nieuws te horen: de kinderen zijn allemaal behandeld vanwege schurft. En dat is echt narigheid. Maar het verklaart de jeuk bij de vele kinderen. Voornamelijk op handen en voeten. Ik hoop dat ze er echt van mogen genezen, sommige kinderen hebben er zo onder te lijden.
Cynthia is de helft van een tweeling die eerder dit jaar al naar huis mocht. Helaas is Cynthia deze week weer terug gekomen.

Gelukkig zijn er ook leuke dingen te melden: Marianka, Agnes en David zijn naar huis gegaan. Olga is naar de grote zaal gekomen. En vandaag is Ivan (opnieuw) naar huis gegaan. Hopen dat ‘ie nu echt thuis mag blijven.
Janos neemt al aanstalten om te gaan kruipen. Julia draait zich ontzettend vlotjes op haar buik. En weer terug op haar rug. Livia zit inmiddels al heel goed op haar knietjes, dus die zal, naar verwachting, al heel vlot gaan staan.

Vandaag waren Rada en Livia ontzettend gezellig met elkaar aan het spelen. Het spelletje ‘kiekeboe’. Livia vanuit de box, Rada croste rond in haar loopfietsje. En een lol dat deze mooie meiden hadden. Echt fantastisch!

Het is goed om weer thuis te zijn!!

Willen jullie God danken…
… voor de vele kinderen die naar huis mochten en de vorderingen die we mogen zien bij de kinderen.
… voor een enorm geslaagd kinderkamp.

Vraag God…
… of Hij ervoor wil zorgen dat de schurft snel verdwijnt.
… of Hij me wil helpen bij het maken van de beslissing over de periode na mijn werk hier in het ziekenhuis.