Oek 2011 - de tweede etappe

Toen afgelopen mei het schooljaar zijn einde naderde moest ik toch echt gaan nadenken over het volgende jaar. In die periode hoorde ik van een vacature. En dan niet zomaar eentje….
Een vacature bij stichting Children’s Relief. Zoals de naam misschien al doet vermoeden, zet deze stichting zich in voor kinderen in achterstandsituaties in Oost Europa. Laat nou toevallig de Oekraïne in Oost Europa liggen….!

Een dag na het gesprek bij de stichting kreeg ik meteen al te horen dat ze me graag aan het werk zien in het ziekenhuis van Beregowo. Deze plaats ligt een half uurtje rijden vanaf Munkacs, dus voor mij inmiddels niet meer onbekend.
Op de kinderafdeling van dit ziekenhuis liggen veel kinderen. Sommigen van hen zijn echt ziek. Maar er zijn ook kinderen die ergens achtergelaten door hun ouder(s). Zij worden dan ook naar het ziekenhuis gebracht. Daar wacht zo’n kindje op een plek in het kindertehuis.

Natuurlijk zorgt het personeel voor deze kinderen: ze krijgen kleertjes aan, een schone luier en een fles. Maar ze worden nooit in bad gedaan. En nog een ontzettend belangrijk onderdeel mist: liefde en aandacht krijgen. Voor elk mens onmisbaar! Maar de zusters hebben hier geen tijd voor. Sommige van hen zien er het nut niet van in. Dus dat is al iets waarom het zo belangrijk is dat er mensen zijn die deze taak wel uitvoeren.

Nou is het zo dat dit eigenlijk een taak is van de ouders. En in Nederland zijn de ouders heel veel te vinden bij hun kind in het ziekenhuis. Maar in de Oekraïne zijn de ouders niet welkom op de afdeling. Ze mogen er niet komen. Echt absurd, als je bedenkt dat sommige kinderen lang in het ziekenhuis liggen!
Reden voor dit verbod? Het personeel is bang voor ziektes die de ouders eventueel kunnen overdragen. Ook zijn ze bang voor ophef en onrust omdat ze denken dat sommige ouders hun kind mee willen nemen.

Dit is eigenlijk in een notendop de achtergrond van het werk in Beregowo. Het werk waarin ik mag gaan meedraaien. Want gelukkig wordt dit werk al jaren uitgevoerd. Dat dit met ups en downs gepaard gaat zal ik zelf nog gaan ondervinden. En dan lezen jullie daar natuurlijk van.
Maar voordat ik kan vertrekken moet er natuurlijk ontzettend veel gebeuren! Daar ben ik op dit moment mee bezig. Daarover de volgende keer meer! Dan ook meer info over de officiële vertrekdatum.

Tot slot: wat fantastisch gaaf dat zoveel van jullie hebben gereageerd (speciaal dank aan dominee Alserda die me wees op een bijzondere typefout). Leuk om dat allemaal te lezen!

En als je het leuk vindt om meer te lezen over Children's Relief: www.childrensrelief.nl.