Gezocht: het paard van Sinterklaas

Terwijl de mensen in Holland zich druk maken om het zoekgeraakte paard van Sinterklaas en zelfs de politiek zich ermee gaat bemoeien, hebben de mensen in Oekraïne wel belangrijkere dingen te doen…..

Remmen met behulp van de koppeling, bijvoorbeeld. Want afgelopen zaterdag was het zo ontzettend glad. Maar ik moest ’s avonds nog de deur uit. Gelukkig kreeg een ik een telefoontje van m’n veldmanager met tips:
1. Vlot optrekken en in z’n drie rijden
2. Niet harder rijden dan zo’n 30/40 kilometer per uur
3. Laat je niet opjagen door andere weggebruikers
4. Doe vooral rustig aan

En met behulp van de deze tips is het allemaal goed gegaan.

Ik bedenk me nu dat we deze regels eigenlijk ook wel heel erg goed kunnen gebruiken in het ziekenhuis. Vorige week zijn er drie kinderen van de kamer met de ukkies verhuisd. Deze drie kinderen zijn inmiddels zes maanden oud. En daarom mogen we hen verwelkomen op de kamer bij de grotere kinderen. Twee van hen zitten in mijn ploeg: Sita and Gitta. Jaaaa, de namen doen het al vermoeden: het is een tweeling. Twee ontzettend prachtige meisjes. En lachen dat ze kunnen! Geniaal om te zien. Bij oudere kinderen en grote mensen zou je kunnen zeggen dat ze hun tanden bloot lachen. Tsja, S&G hebben nog geen tanden. Maar nu hebben jullie wel een beeld bij hun uitbundige manier van lachen.

Terug naar de eerdere tips. Met de komst van deze drie koters staat het aantal kinderen op 16. En dat is veel. Ontzettend veel. De zaal staat echt propvol met allemaal bedjes. De plek waar we normaal kleden op de grond leggen waar de oudere kinderen kunnen spelen hebben we ook moeten verhuizen. Het is echt aanpassen. En oppassen. Want je loopt soms opeens veel te hard. Letterlijk en figuurlijk. Nou ja, daar heb ik nogal een handje van. En dat is niet de bedoeling. Dus tip vier zit elke dag bovenin mijn hoofd.

Maar toch zie ik dat we Hulp krijgen. Misschien niet direct hulp zoals we dat graag willen. Want gisteren hebben we afscheid mogen nemen van Anna. Anna is gisteren naar huis gegaan. Ik zal jullie bekennen: ik zal deze vrolijke meid missen. Want ze begon echt al te keuvelen. En het is voor mij natuurlijk geen straf om terug te keuvelen.
Haar moeder kwam haar ophalen. En wat is het dan fijn om te zien dat haar moeder een goed en verzorgd uit ziet. En ik ben me ervan bewust dat dit lang niet altijd wat zegt. Maar ik ga lekker uit van het positieve! Want Anna mag nu fijn thuis opgroeien. En wij hebben meer tijd voor de andere 15 oudere kinderen. Trouwens, bij de ukkies zijn ook weer nieuwe kotertjes gearriveerd. In totaal zorgen we voor 27 kinderen. Flink aanpakken. Flink op jezelf letten. Flink veel lol en gezelligheid. Flink genieten.

Tja, dit is voor mij in elk geval belangrijker dan het paard van Sinterklaas. En dit ook:

Gisteren hebben we de verjaardag van Veralie gevierd. Doe ik ontzettend m’n best om mijn nieuw bestelde fotocamera hier in Beregowo te krijgen. Hebben we dubbel gelegen om een paar fantastisch onnozele opmerkingen. Ben ik vanmiddag hier naar de ‘sportschool’ geweest. En hoop ik dit weekend kennis te maken met de Oekse spoorwegmaatschappij.

Voor jullie hoop ik dat het paard snel gevonden wordt. En wens ik jullie allemaal erg gezellige Sinterklaasvieringen toe. Leuke foto’s en verhalen mogen altijd opgestuurd worden hé?!

Om mee te nemen in gebed:
* Anna is naar huis! Fijn, we danken God. En bidden om Zijn onmisbare zegen in haar jonge leventje.
* Recent hebben enkele kinderen problemen gekregen op medisch gebied. Ik kan hier niet verder over uitweiden. Maar: willen jullie meebidden voor genezing? Ook dat de zusters goed omgaan met deze kinderen en hun problemen?