Hangen in de hitte

Wat was het een fantastisch weerzien afgelopen maandag. Na een hele week afwezig te zijn, zag ik eindelijk alle kinderen weer. Het was goed te zien dat Liliana flink had geoefend in het draaien en dat haar tandjes in aantocht zijn! Ivanko is een flink stukje boller geworden (en dat is geen overbodige luxe voor deze spillebeen) en Julia begint echt te grijpen en te spelen. En natuurlijk heb ik little John ook in mijn ploeg. Maar dat ene woordje laat ik voortaan achterwege. Want hij is flink gegroeid in één week tijd. Niks little. Big. Big John.

De kinderen in mijn ploeg blijven groeien en ontwikkelen. Maar ook de andere kinderen doen het ontzettend goed. David gaat steeds meer lachen. Livia neemt aanstalten om te gaan kruipen. En dan hebben we de kleine Sehérezadé nog. Dat kleine meisje waar we eerst eigenlijk helemaal niet aan mochten komen. Dat is gelukkig veranderd. Stapje voor stapje mogen we steeds meer. Een stuk vertrouwen van veel zusters. En dat is gaaf. Voor onze samenwerking met hen. Maar het is het meest fantastisch voor Sehérezadé zelf. Ze begint echt om zich heen te kijken. En te kletsen…. Het is echt een wonder om daarnaar te luisteren. Dat dit hetzelfde meisje is als een aantal weken geleden.

Eerder noemde ik Livia al. Ze is weer terug van weggeweest. En ook Ivan is weer terug. Beide kinderen vertrokken eind april naar huis. En nu, twee maanden later, zijn ze weer terug. Vraag me toch niet waarom. Voor mij is dit het bewijs dat ze het thuis veel beter hebben: beide kinderen vertrokken met een bar slechte huid, Livia was nog aan het bijkomen van de mazelen en Ivan had ook echt niet de beste gezondheid. En nu?? Twee mooie, donkere kindjes met een fantastisch mooi huidje. Prachtig lange haren. En Ivan kan lachen als de beste. Twee prachtmensjes die toch eigenlijk thuis horen te zijn…

Gelukkig kunnen we lekker buiten zitten met de kinderen. Daar is het namelijk warm genoeg voor. Geen jasjes aan of mutsjes op. Want met 35 graden is het voor de kinderen warm genoeg om naar buiten te gaan zonder dat ze ziek worden. Daarnaast verwachtte het personeel gisteren het bezoek van de directeur. Afgelopen maandag was al een begin gemaakt met de voorbereidingen: beide zalen zijn flink schoongemaakt. Gisteren nog even de puntjes op de i. Zo werd bijvoorbeeld de kast met kleertjes helemaal uitgezocht en opgeruimd. ‘k Ben benieuwd hoe het er morgen aan toe gaat. Voordeel is dat de kinderen een extraatje kregen: schoon beddengoed. Erg fijn. En bij sommigen echt niet overbodig. Jammer genoeg ruikt het daarna lang niet altijd zo fris als je zou willen. Omdat veel dekentjes echt zuur ruiken.

De kinderen genieten dus van dit mooie, warme weer. De zomer is hier echt gearriveerd, net als vandaag in Nederland. Maar 35 graden is wel erg warm hoor. Het kan dan zo gebeuren dat je niets aan het doen bent, maar dat toch het zweet op je voorhoofd staat. Ik doe dus lekker rustig aan en houd me aan mijn zomertempo. Sinds deze week hangt er een hangmat in de tuin. Dus een lekkere hangplek in deze hitte. En dat doen we dan ook. Maar alleen voor 10 uur ’s morgens en na 10 uur ’s avonds.

Dank God…
… voor de ontwikkelingen bij Sehérezadé.
… voor het mooie weer.

Vraag God…
… of er kinderen naar huis mogen gaan, speciaal Livia en Ivan.
… om ervoor te zorgen dat we ons hier goed aan de warmte aanpassen.