‘The end’ or ‘To be continued’
Blijf op de hoogte en volg Arlien
14 November 2012 | Oekraïne, Berehove
Gisteren was het dan écht zover: mijn allerlaatste werkdag in het ziekenhuis. Ik had eerder al een paar voorbereidingen getroffen: eind vorige week had ik mijn laatste baddermomentje met Renata. En afgelopen maandag heeft Ivanko voor de laatste keer, in mijn bijzijn, voor een heerlijk waterballet gezorgd in de badkamer.
Andere voorbereidingen kun je niet zelf treffen, maar komen ‘gewoon’. Zo was John afgelopen maandag verschrikkelijk onrustig. Hij lag in de box te draaien en te huilen, hij werd maar niet rustig. Hij viel niet onder mijn verantwoordelijkheid op deze dag, maar ik heb de stoute schoenen aangetrokken en mocht ‘m uit de box halen. Dus daar zat ik, op een matras, op de grond. Met op rechts Renata. Die gelukkig alles goed vond. En op links de kleine, onrustige John. Die er eens lekker bij ging liggen. En na een tijdje vond ik hem steeds zwaarder worden. Ik keek hem aan en zag dat John steeds slechter zijn oogjes open kon houden. Uiteindelijk is hij bij mij op schoot in slaap gevallen.
Dat deed me denken aan eind maart, hij kwam toen als tien dagen oud jongetje binnen, en ik mocht voor hem zorgen. Dat hij op deze dag, acht maanden later, bij mij op schoot in slaap zou vallen, dat had ik toen nooit durven hopen.
Zomaar drie dingen die een goede voorbereiding waren op het echte afscheid.
De nacht voor mijn laatste werkdag heb ik enorm bagger geslapen. Allerlei dingen spookten door m’n hoofd. Wat moet ik nog regelen voor mijn vertrek? Met wie moet ik écht nog even op de foto in het ziekenhuis? Had ik nou al helemaal een verjaardagsoutfit voor Ivanko klaarliggen?
Ja, want behalve mijn laatste werkdag was het ook Ivanko zijn allereerste verjaardag!
Uiteindelijk was het acht uur en stond ik op het punt om te gaan ontbijten. Verder was ik helemaal klaar voor vandaag. Omdat het klonk alsof er al een paar mensen in de keuken waren, heb ik toch even gewacht tot het daar wat minder druk zou zijn.
Dus ik zit op mijn kamer… gaat opeens de deur open: ‘Roomservice!’ Wauw, dit is écht een verrassing (ja, écht waar!). M’n collega’s kwamen binnen, ze hadden een verrassingsontbijt geregeld!! Dus dat was een ontzettend leuke start van de dag :)
In het ziekenhuis heb ik Ivanko zijn mooie kleertjes aangedaan, we hebben ballonnen en slingers voor hem opgehangen en natuurlijk kreeg Renata ook feestelijke kleren aan. Verder hebben we natuurlijk de normale dingen gedaan: kinderen verschonen, eten geven en aandacht geven. We hebben daarnaast nog een uitgebreide fotoshoot en filmopname gehad. Ik heb nog een verschrikkelijk grandioos (!) lieve brief gekregen van Ivanko en Renata. ’s Middags kwamen alle collega’s nog langs in het ziekenhuis. Daar hebben we, samen met de zusters, dokter, wasvrouwen en cleaning ladies taart gegeten. Ze hebben me bedankt voor het afgelopen jaar en me uitgenodigd om nog eens langs te komen (dat ga ik natuurlijk doen, dat snappen jullie wel). Ook kreeg ik nog een cadeau en allemaal afscheidszoenen.
En het ging echt goed, ik voelde me prima. Tot drie uur. Want toen kwam toch een verdraaid lastig momentje. Toen ik, voor de aller- allerlaatste keer, Renata in bed ging doen, begon het al… Maar met Ivanko… poeh, ik heb echt even een potje staan janken met ‘mijn’ mooie ventje in mijn armen (arm kereltje, die wist ook niet wat hem overkwam). Tjonge, wat ga ik dit mannetje missen!!
Het laatste uurtje moest ik dus echt regelmatig even slikken en een traantje wegvegen… De laatste keer de fles geven (aan Abeltje), de laatste luier verschonen (van Ruszlan). Afscheid van een ontzettend lieve zuster…
Na het werk heb ik de sleutel ingeleverd bij onze projectleider. Het is echt voorbij, mijn jaar zit erop. En het was echt goed. Soms super. Soms bagger. Maar bij alles is dit zo ontzettend tof om te weten dat er altijd ÉÉN is die er altijd voor de kinderen is, die voor hen zorgt en altijd bij hen is!!
Tot slot, aan het einde van mijn allerlaatste ziekenhuis-update, wil ik iedereen ENORM bedanken voor alle reacties, ‘likes’ en andere manieren van reageren. Blijf dat doen, dat is echt heel fijn!!
Om op de hoogte blijven van het ziekenhuisproject kun je natuurlijk altijd de weblogs van mijn oud-collega’s in de gaten houden:
www. jacquelinemirjam.waarbenjij.nu
www.marjannebuning.waarbenjij.nu
www.christianvanderspek.waarbenjij.nu
En nu… op naar de Hollandse kaas, mijn eigen fiets en een heeeeele hoop fantastische mensen!!
Dank God…
… dat ik het afgelopen jaar mocht meedraaien in het ziekenhuisproject.
… dat we Ivanko zijn eerste verjaardag mochten vieren!
Vraag God…
… om een zegen over mijn verlof, dat ik echt mag uitrusten.
… om te blijven zorgen voor het ziekenhuisteam en de kinderen in het ziekenhuis.
-
14 November 2012 - 14:03
Emmie:
Hey Arlien,
Met veel plezier heb ik je berichten elke keer gelezen!
En nu zijn we alweer een jaar verder. Wat gaat een jaar ontzettend snel voorbij!
Kan me goed indenken dat je af en toe wel een traan heb weggeveegd (deed ik ook bij het lezen van je berichten..).
Geniet nu van je verlof en kom tot rust.
Groetjes, Emmie -
14 November 2012 - 14:23
Bianca (Children's Relief):
Gek hè om afscheid te nemen na een jaar (intensief) werken!? Deels landt het al, maar deels waarschijnlijk nog niet. Het werkelijke afscheid is dan gister genomen, maar aankomende tijd zal het afscheid-nemen als een proces doorgaan. Ik hoop dat je het, in de goede zin van het woord, verder kan loslaten.
Dat je het werk nu kan toevertrouwen aan het fantastische 'nieuwe' team moet daarbij helpen!? Maar de kleintjes zal je af en toe best missen en zij jou!
Ik wens je een hele goede tijd toe in Nederland. Je komt precies op tijd, want zaterdag is de intocht van Sinterklaas :-D -
14 November 2012 - 18:06
Conny:
Het was echt een plezier om je verhalen te lezen ( al waren sommige ook verdrietig). Blijf je dat straks ook doen?
Een goede tijd in NL gewenst!
Marten en Conny -
14 November 2012 - 18:49
Pa:
Nou 't is nou ook wel mooi geweest, kom nu maar gauw naar huis.
-
14 November 2012 - 18:55
Mama:
De eerste Hollandse post ligt al op je te wachten! -
15 November 2012 - 11:03
Korien:
Haha, wat een heerlijke nuchtere zinnen van je ouders! :)
Fijn om je weer in NL te hebben! Sterkte met alle afscheidmomentjes die vast nog heeeel vaak door je hoofd zullen dwalen en je even doen laten zuchten.
Je hebt mooi werk gedaan, nu eerst lekker rondfietsen, pepernoten kanen, winterthee drinken en je favo series op net5 kijken :)
Liefs! -
15 November 2012 - 11:47
Anje:
Je zult alwel onderweg zijn ongeveer .
Godszegen voor je terugtocht .
Fijn datje blijft schrijven .
Lekker genieten van al dat luxe hier . -
15 November 2012 - 12:36
Greetje:
goede reis , behouden aankomst, we komen je vast nog wel eens tegen
liefs van ons allemaal -
15 November 2012 - 12:39
Chris En Marga Kiers:
Welkom thuis,
en een heel fijn verlof gewenst.
Daarbij ook succes met de voorbereidingen voor je volgend project. -
15 November 2012 - 12:57
Janny:
ik heb van je verhalen genoten!!
ik wens je een hele goede reis
en euhh ik lees dat je moeder de hollandse pot al klaar heeft staan(*_-)
geniet er lekker van:P
ik wens je een hele fijne tijd hier in nederland
-
15 November 2012 - 15:57
Hanneke:
Hoi Arlien,
wat een ervaringen. Wat fijn dat we zoveel mee konden lezen. Ik wens je ook in tijdens je verlof Gods zegen. Rust lekker uit
groetjes -
15 November 2012 - 18:04
Monique De Jong:
Hoi Arlien,
Ontzettend mooi om jou op deze manier te volgen. Ook ontzettend mooi dat er mensen zijn die dit werk willen doen. Daar heb ik bewondering voor!
Een hele fijne tijd nu thuis toegewenst.
Groeten,
Monique -
16 November 2012 - 21:41
B.:
Prachtig dat Ivanko toch nog zijn verjaardag kon vieren met jou!Mocht je al thuis zijn inmiddels: Fijn dat je er effe weer bent. Wat denk je , komt er nog een reünie? Ik hoop het wel. Dan hoor ik er vast wel van. Sterkte met afkicken en herbeleven enz. Hopelijk rust je een beetje uit om dan weer nieuwe energie op te doen voor je volgende project. De Here zegene je. -
17 November 2012 - 16:30
Ingrid Van De Meer:
Hoi Arlien, niet te geloven dat er al weer een jaar voorbij is. Wat een werk heb je gedaan en wat heb ik genoten van je verhalen over je werk. Ik wens je Gods zegen met alles wat je nu nog verder gaat doen, en rust lekker uit en geniet van al die mensen om je heen die van je houden. Liefs Ingrid -
18 November 2012 - 23:10
Reina Van Wetten:
Nu ik weer internet heb even de schade ingehaald en alles gelezen.
Alles was zo herkenbaar.
En wat een geweldige foto's!
Wat een "scheetjes", om van te smelten.
Ja, het was een bijzonder jaar waar we op terug kunnen zien.
En nu...........even niets! Althans???
Sterkte met alles regelen.
Heb een goede tijd hier in Nederland.
Tot horens.
Gods zegen en nabijheid in alles.
Groetjes Reina -
19 November 2012 - 18:53
Niek En Giny Tromp:
Fijn dat je weer veilig bent thuisgekomen.We zagen je zondag al in de kerk.
Heel mooi dat je 29 november de gelegenheid geeft elkaar te ontmoeten.Mijn man en ik komen zeker.
Geniet van de vakantie.
Hartelijke groeten,
Fam.Tromp -
22 November 2012 - 19:59
Corine (zomerteam):
Lieve Arlien,
Ik wil even zeggen dat ik je een top mens vind!! Wat je allemaal hebt gedaan voor alle tere baby's!! Je hebt ze zoveel troost, liefde en geborgenheid gegeven!! Ik vind het geweldig wat je hebt gedaan!! Ik hoop dat in Nederland goed mag bijkomen, omschakelen en praten van alles wat je hebt beleefd en ervaren!! Ik wens je het aller aller beste toe en ik hou je site in de gaten!
Heeeeel erg bedankt Arlien!
Liefs, Corine
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
